Wednesday, April 30, 2008
Lost and found
Well, not anymore. I just found myself again. And as all my exes said, I’m a catch. I won’t dare forget it again.
And neither should they.
Tuesday, April 29, 2008
Hopes
jeez. im so not freakin cut out for this. this freakin new world i've been trying to get into (not the legal profession, mind you, hehe) is so much more than i can handle. one moment, it feels like heaven; the next feels like shit. jealousy rules the world, and non-commitment permeates the players. argh. what have i ever done to deserve this? from one failed attempt to the next, i feel like i'm losing sanity and stability. i wonder what will happen if i quit altogether. i wonder what will become of me if i revert to my old life. will it be simpler and happier? or is staying and pushing forward the only way to go? hay. life. its complexity is infinitely more than i can even try to understand. i just hope i survive. i just hope i see the light soon. i just hope.
Monday, April 28, 2008
Pumps pumps
Today was not a very good work out day. I arrived at the gym with shock for I have never seen such a number of people working out in that gym all at the same time. As a result, I had very limited space to move around in which translated into poor work out. I never even got to finish my routine because it pissed me off to share such a small number of equipment with that much people. Argh. Problem is, I can't return tomorrow, oath taking. So, I still have to wait for Wednesday before I can flex my newly formed muscles again. Hay.
The only good thing in the gym tonight was the presence of beautiful people who I have never seen before. At least, my eyes pumped some iron. Hehe.. ;p
Thursday, April 24, 2008
Muscle pains
Tuesday, April 22, 2008
Injustice
The injustice of it all.
Pumps
Random rubbish
Wednesday, April 16, 2008
Something's afoot
Saturday, April 12, 2008
still there?
you still there?
Friday, April 11, 2008
Time
Time to get excited again.
And get others to be excited again.
Today was asshole day
Thursday, April 10, 2008
Busy de tode
Monday, April 7, 2008
Just Mistakes
I don't doubt that we evaded what could be great sadness. I only wish we experienced joy first. I'm happy you could nurse your broken heart now. I just would have been happier if you let me help. But nonetheless, I still thank you.
You may have thought I was someone, and you're not. But the truth is, I always thought that you're someone I could never have.
Don't worry about me. Don't cry for me. I am strong, I will overcome. Look to your heart instead, and heal what is broken.
So you can love. And then be loved. Again.
Good luck.
Friday, April 4, 2008
Tough Day
Thursday, April 3, 2008
Kwento
Ewan. Yan lagi ang sagot nya sa chat sa bawat tanong ko sa nararamdaman nya sa'kin. Sabay bawi ng hehe sa dulo na para bang umo-oo pero ayaw nyang ipaalam. Kilig naman ako. Parang lumalapit na ang araw na maririnig ko ang matamis nyang oo, na walang pagkukubli, na walang pasubali.
Nang una kaming nagkita, matagal akong naghintay. Dun sa Coffee Bean and Tea Leaf sa may Paseo de Roxas, mahinahon kong binasa nang buo ang Philippine Star habang pigil na pigil ang aking paghinga. Kasi naman, baka dumating sya e ma-turn off sa lumuluwal kong tyan. Ilang buwan na kasi nang huli akong nag-gym. Tumigil ako dahil malapit na nun yung Bar Exams, grabe na ang pressure ng pag-aaral. Kesa naman ang pagmememorya ang isakripisyo ko, di bale nang tumaba nang kaunti, makapaghanda lamang dun sa isang buwang eksamen. Kaya ayun, nung gabing inaabangan ko ang kanyang pagdating, pilit kong itina-tuck in ang tyan ko, sayang naman ang first impression.
Dumating syang huli ng ilang minuto. Mga 40 minutes ata. Nagsabi naman syang nagkaroon sila ng biglaang pagpupulong. Kaya lang, naglalakad nako sa Paseo nung matanggap ko yung mga text message nya kaya nauna pa rin ako. Kaya ayun, nagulat na lang ako nung may biglang tumapik sa likod ko sabay sabi ng "hoy." Paglingon ko, ayun sya, nakatitig sakin, parang tinatantya kung sino at ano ako. Naisip ko kaagad, sana nga maging kami, masarap siguro syang alagaan.
Tumagal kami ng ilang oras sa coffee shop na yun, kwentuhan lang. Nakakamiss.
Matagal-tagal din kaming nagkulitan pagkatapos nun. Minsan sa tawagan sa cellphone, minsan sa chat. Dati nga di halos kami pareho makapagtrabaho kasi wala kaming inintindi sa maghapon kundi ang pagcha-chat namin. Nakatutuwa kasi syang kausap eh. Laging may hehe at haha sa dulo ng pangungusap. Hindi boring.
Nakakamiss.
Hanggang sa ayun, nangyari na nga yung nangyari. Hindi na kami nagkibuan. Hindi na nya sinasagot ang mga tawag ko, kahit text at chat. Para bang parang bula syang nawala sa buhay ko. Wala rin ngang pagpapaliwanag kung hindi ko pa sya pinadalahan ng pm sa multiply.
Nakakalungkot. Nakakamiss.
Magulo kasi yung gabing yun. Di ko alam kung anong nangyari. Basta ang natatandaan ko, naramdaman ko na lang na naiinis na sya sa'kin dahil dun sa mga sagot nya sa text ko. Para raw ako yung ex nya. Ginawa ko raw yung mga masasamang ginawa sa kanya nun. Nagulat naman ako. Di ko lubos maisip kung ano yung pinaparatang nya. Tinanong ko sya. Di nya sinagot. Sabi nya, please patulugin mo ako. Para bang sinasabi nyang tantanan ko na sya. Pakiramdam ko tuloy isa akong kriminal na may ginawang masama sa kanya nung gabing yun.
Hindi ako nakatulog. Para bang nakulong ako na hindi man lang dumaan sa paglilitis. Guilty na kaagad. Walang tanong-tanong. Walang pali-paliwanag.
Pero mas masakit nung dumating ang umaga. Kulang na lang sabihin nyang wala akong kasalanan pero iiwanan pa rin nya ako. For our sake raw. Bukod dito, sinabi rin nya na di pa rin daw nya malimutan ang ex nya. At makaka-move on lang daw sya pagnakaalis na sa Pilipinas yung tao. Sa June.
Parang gumuho ang mundo ko. Tumigil ang pag-ikot at dahan-dahang nalihis sa orbit nito. Gusto ko syang tanungin, wala ka na bang nararamdaman para sakin? Pero natakot ako. Hindi ko itinanong. Natakot ako sa mga pwede nyang maging sagot. Natakot ako na baka ngayon, matapos ang lahat, ang ewan ay hindi na oo. Na baka wala nang hehe na babawi sa dulo ng kanyang pangungusap.
Kaya hinahanap-hanap ko sya hanggang ngayon. Kaya isinusulat ko ito ngayon.
Nakakamiss.
Sana bumalik ka.